ಸಂಗಾತಿಯೇ ನಿನ್ನ ಮೌನ ನನಗಿಷ್ಟ..!
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮಿಂಚು ನನ್ನ ಸೆಳೆವಾಗ,
ನನಗಾಗಿ ಹಾತೊರೆದು ಕಾಯುವಾಗ,
ನಾ ಬಂದಾಗ ಹುಸಿಮುನಿಸ ನೀ ತಳೆವಾಗ...!!
ಸೂಜಿಮೊನೆಯಂಥ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನನಗಿಷ್ಟ..!
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ನಿನ್ನ ರೆಪ್ಪೆಗಳು ನೆನೆವಾಗ,
ಕಣ್ಣ ಸನ್ನೆಯಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಬಳಿ ಕರೆವಾಗ,
ಕಣ್ಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ನೀ ಚುಂಬಿಸುವಾಗ...!!
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ನಿನ್ನ ರೆಪ್ಪೆಗಳು ನೆನೆವಾಗ,
ಕಣ್ಣ ಸನ್ನೆಯಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಬಳಿ ಕರೆವಾಗ,
ಕಣ್ಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ನೀ ಚುಂಬಿಸುವಾಗ...!!
ನಿನ್ನ ಬಾಹುಗಳ ಬಂಧನ ನನಗಿಷ್ಟ..!
ನನ್ನ ಬಳಸಿ ನಿನ್ನ ಎದೆಬಡಿತ ಏರಿದಾಗ,
ಹೋಗೊಡದೆ ನನ್ನೆಳೆದು ನಿನ್ನಲ್ಲೇ ಬಂಧಿಸುವಾಗ,
ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಗೆ ನಾ ಸೋತು ನೀರಾದಾಗ...!!
ತಂಗಾಳಿಯು ನನ್ನಂತರಾಳವ ಝಲ್ಲೆನಿಸುವಾಗ..!
ಮೇಘನು ಭೋರ್ಗೊರೆದು ನನ್ನ ಸಂಯಮ ಕಸಿಯುವಾಗ..!
ಸಾಗರದ ಅಲೆಗಳು ಬಂದೆನ್ನಪ್ಪಳಿಸಿದಂತಾದಾಗ
ನಿನ್ನ ಸಾಮೀಪ್ಯವನೇ ಬಯಸುವ ಹೃದಯಕೆ
ನೀನಿಷ್ಟ..!! ನೀನಿಷ್ಟ..!! ನೀನಿಷ್ಟ..!!
2 comments:
ಕವನ ಉತ್ತಮ ಭಾವಗೀತೆಯಾಗಿದೆ.
ಪ್ರೇಮ ತೀವ್ರತೆಯು ಅಮೋಘವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ.
thank you sir...
Post a Comment